My Beautiful Teacher - Chapter 325 โชคครั้งใหญ่
Chapter 325 โชคครั้งใหญ่
(เว็บลงยากครับ ต้องลง 2-3 รอบถึงจะได้ ตอนถัดไป อ่านที่เพจนะครับ https://goo.gl/Uvs3OF )
“ฉิงเฉา เจ้าทำเกินไปแล้ว!” ฮ่าวเทียนที่บินขึ้นมาพร้อมกับกระบี่ตัวเอง พุ่งเข้าใส่ฉิงเฉาอย่างชั่วร้าย
“ปทุมพิสุทธิ์สะบั้น!” ฉิงเฉาโบกมือ เงากระบี่ดอกบัวสีพิสุทธิ์จำนวนนับไม่ถ้วนก็ตกใส่ร่างฮ่าวเทียน
“หลบเร็ว!” เฉินชิงที่อยู่ในอ้อมแขนของฉิงเฉา รู้ถึงพลังของปทุมพิสุทธิ์นี้ดี แม้ว่าเธอจะไม่ชอบลูกศิษย์ที่อวดดีคนนี้นัก แต่เธอก็ไม่อยากให้คนของเขาเทพยุทธ์ต้องมาตายในเงื้อมมือของคนจากเส้นทางปีศาจ
“ศิษย์พี่ฮ่าวเทียน ระวัง!” ฮ่าวเยว่ และ ไป๋ลี่หมิงพลังของทั้งสองไม่ต่ำทราม อย่างรวดเร็วก็ไล่ตามมาทัน พร้อมกับเปิดใช้ม่านกระบี่สีทองป้องกันตรงหน้าฮ่าวเทียนไว้
“แตกไปซะ!” ฉิงเฉามองแค่แวบเดียว แล้วคำรามเสียงต่ำออกมา เงากระบี่ดอกบัวนี้ ทำลายการป้องกันของม่านกระบี่ได้อย่างง่ายดาย
“อย่า!” เฉินชิงมองกระบวนท่านั้น เธอรีบกอดฉิงเฉาเหมือนปลาหมึกทันที จากนั้นก็ลากเขาลงมาที่พื้น แม้ว่าเฉินชิงจะบาดเจ็บภายในอยู่ แต่เธอก็ยังสามารถโคจรปราณแท้ที่มีพลังในขั้นวิญญาณแรกก่อตั้งได้อยู่ ทันใดนั้น อยู่ๆ ฉิงเฉาก็ไม่อาจขัดขืนได้
ทั้งสองเหมือนกับมิสไซล์ ตกลงพื้นเสียงดังตูม ชนจนพื้นเป็นหลุม
กระบวนท่าปทุมพิสุทธิ์สะบั้น เมื่อขาดเจตจำนงก็สลายไป
“ยัยผู้หญิงบ้า….” ฉิงเฉายืนขึ้นจากหลุมอย่างลำบากเล็กน้อย
“ฮึ่ม!” เฉินชิงก็ยืนขึ้นด้วย พร้อมกับเช็ดเลือดที่ไหลออกมาจากมุมปากของเธอ
ฉิงเฉาถึงกับส่ายหัว ยัยผู้หญิงหัวดื้อ เมื่อเขาทำท่าเหมือนจะพูดอะไรออกมา ทันใดนั้น แรงสั่นสะเทือนด้านข้างที่เกิดจากราชาผีดิบก็ดึงดูดความสนใจของเขา
“โฮกกก!” แม้ว่าโพธิสัตว์ร่างทองคำ และกระบี่ฟ้าทลายสวรรค์จะหายไปพร้อมกัน แต่สายรัดของสำนักง๊อไบ๋ยังคงรัดร่างของมันไว้ นี่ทำให้มันต้องคำรามออกมาด้วยความโกรธ ร่างของมันปล่อยควันสีดำที่เกิดจากปราณซากศพออกมาไม่หยุด
“ระวัง!” ชิงซิ่วที่เห็นบางอย่าง พลันตะโกนอย่างแตกตื่น “ทุกคนรีบเก็บกระบี่เร็วเข้า!”
ราชาผีดิบไม่รอให้เธอตะโกนออกไป ร่างของมันพลันขยายขนาดขึ้น ควันสีดำนี้ อย่างรวดเร็วก็กลายเป็นยักษ์สีดำ ฝ่ามือขนาดยักษ์ หันไปทางเพลิงหยางเทวะทั้ง 6 จากนั้นฝ่ามือยักษ์ก็กดทับลงมา
เพลิงหยางเทวะกระจัดกระจาย ในตอนนี้ ศิษย์สำนักง๊อไบ๋ ต่างกำลังหวาดกลัวฝ่ามือยักษ์ที่ตกลงมา มองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่มืดครึ้ม
“หลบเร็ว!” หยวนเมิ่งที่ตามจริงหนีออกมาแล้ว เมื่อเห็นอย่างนี้ สีหน้าพลันเปลี่ยนไป รีบวิ่งกลับไปที่เดิม โยนศิษย์น้องออกไป
แต่ว่าสายไปแล้ว ฝ่ามือยักษ์นั้น ได้กดลงมาถึงแล้ว
หยวนเมิ่งกอดศิษย์น้องไว้ในอ้อมแขน ภายในความมืด ปิดตาแนบสนิท
“หยุดให้ฉัน!” ในจังหวะวิกฤตนี้เอง มีร่างหนึ่งพลันวิ่งเข้ามา เขาดูราวกับเทพปีศาจ ร่างของเขาสวมใส่ชุดเกราะหินสีเทา ยกแขนทั้งสองขึ้น รับฝ่ามือยักษ์ให้กับหยวนเมิ่งและลูกศิษย์คนนั้น
“ฉิง…ฉิงเฉา?” หยวนเมิ่งลืมตาขึ้น เธอไม่กล้าจะเชื่อ ว่าชายตรงหน้าจะมาช่วย เขาเป็นคนจากเส้นทางปีศาจ เขามาช่วยเธอทำไม?
“รีบไปเร็ว!” กระดูกในร่างฉิงเฉาเหมือนจะแตกออก เขาจ้องแล้วแผดเสียงอย่างโกรธเกรี้ยวว่า “ไสหัวไป!”
หยวนเมิ่งเป็นคนฉลาด เธอรู้ว่า ถ้าอยู่ต่อแม้เพียงหนึ่งวินาที ก็เป็นภาระของฉิงเฉาแล้ว เธอไม่ลังเล รีบกลายเป็นลำแสงสีทอง วิ่งออกไปจากใต้ฝ่ามือยักษ์ของราชาผีดิบ
“อ๊ากกก!” ร่างของฉิงเฉาเหมือนถูกภูเขากดทับ ขาทั้งสองข้างของเขาเริ่มสั่น ฉิงเฉาบังคับพลังทุกส่วนในร่าง พร้อมกับคำรามเสียงดัง
กลุ่มเมฆครึ้มบนอากาศเหมือนหวาดกลัวเสียงตะโกนนี้ มันกระเพื่อมไหวไม่หยุด พยายามบดบังท้องฟ้าสีครามที่อยู่ด้านบนไว้ไม่หยุด
ราชาผีดิบก็คำรามออกมาเหมือนกัน แต่ฝ่ามือของมันไม่อาจกดทับลงมาได้อีก นี่ทำให้มันโกรธมาก จึงเริ่มใช้พลังของพื้นดินอย่างบ้าคลั่ง
“ได้โอกาสแล้ว….” ตงฟางอิ๋งจากยอดเขาหมอก สาวงามที่สมบูรณ์พร้อม ทันใดนั้นก็ขยับริมฝีแดงสีแดงสด พร้อมยิ้มออกมา
ฮัวเหนียงตกใจ ศิษย์พี่ของเธออยู่ๆ ก็ลงมือ มือทั้งสองปัดป่ายวุ่นวายไม่หยุด
“ศิษย์พี่ตงฟาง ท่านจะทำอะไร!”
“ศิษย์น้อง เด็กดี” ตงฟางอิ๋งยิ้มอย่างอ่อนหวาน แล้วพูดอย่างช้าๆ ว่า “เจ้า แม้ว่าจะมีร่างเป็นอสูร แต่ตอนนี้ เจ้าก็ได้เข้าร่วมกับยอดเขาหมอกของพวกเราแล้ว เรื่องอะไรก็ตามที่เจ้าทำก่อนหน้านี้ เป็นเพราะว่าภูมิปัญญาของเจ้ายังไม่เปิดออก ศิษย์พี่จะไม่โทษเจ้า ตอนนี้ ศิษย์พี่จะทำให้เจ้าดู ว่าคนของฝ่ายธรรมะ เขาทำกันยังไง!”
หลังจากพูดจบ ตงฟางอิ๋งก็พลันร้องออกไปคำหนึ่ง เสียงนั้นบินขึ้นไปในท้องฟ้า ทำลายเมฆดำนั้น
“วิชาลับยอดเขาหมอก!”
ผู้ฝึกตนทุกคนตกใจ พร้อมใจกันมองขึ้นไป
เห็นเพียงเมฆดำบนฟ้า ร้องครืนครันอย่างน่ากลัว มังกรม่วงว่ายไปมาในชั้นเมฆ
ราชาผีดิบรู้สึกถึงแรงคุกคามจากกลางอากาศ มันรีบดูดซับพลังจากพื้นดิน แล้วคำรามเสียงต่ำขึ้นไป
ฉิงเฉาก็เหมือนกัน ในช่วงเวลาก่อนหน้า เขาสังเกตเห็นบนท้องฟ้ามีดวงตาที่น่ากลัวจับจ้องลงมา
ยิ่งกว่านั้น ตอนนี้ยิ่งชัดเจน ดวงตานั้นกำลังจับจ้องตัวเขาอยู่
“ห้าสายฟ้าลงทัณฑ์!”
“เปรี้ยง!” แทบจะในเวลาเดียวกับเสียงของตงฟางอิ๋งเปล่งออกมา เมฆดำที่อยู่บนฟ้าพลันแยกเป็นสองส่วน สายฟ้าสีม่วง บิดเป็นเกรียว พร้อมกับฟาดเปรี้ยงลงมา
พลังของสายฟ้านี้น่าประทับใจมาก ทำให้ผู้ฝึกตนถึงกับตัวสั่น
รวมถึงราชาผีดิบที่ทนไม่ไหวจนต้องกลับร่างเดิม
ห้าสายฟ้าลงทัณฑ์! ทำไมถึงใช้ห้าสายฟ้าลงทัณฑ์!
ฉิงเฉาจับจ้อง มองไปสถาณที่ที่อยู่ห่างออกไป
ในสายตาของเขา เขาเห็นฮัวเหนียงมีสีหน้าซีดขาว พร้อมด้วยท่าทางแตกตื่นตกใจ
พร้อมกับมีใบหน้าที่ยิ้มด้วยความภูมิใจของศิษย์พี่ของเธอ เผยออกมา
รอยยิ้มนี้ ดูราวกับรอยยิ้มของโรซี่!
ฉากนี้ ปรากฏเพียงพริบตา
จากนั้น ความเจ็บปวดก็เข้าครอบคลุมเส้นประสาทของฉิงเฉา
“โฮกก!” สายฟ้านั้น ตกลงมาบนร่างของราชาผีดิบ และก็ฉิงเฉา
ครั้งนี้ต่างกับครั้งก่อน พลังของสายฟ้านี้ แข็งแกร่งกว่าโดยสิ้นเชิง ยังไงก็ตาม โชคดีที่ราชาผีดิบได้แบ่งรับพลังของมันไปด้วย
ความเจ็บปวดครอบคลุมร่างของฉิงเฉา ทำให้วิญญาณของเขาถึงกับสั่นสะท้าน
ฝ่ายธรรมะบางคน เมื่อเห็นฉิงเฉาเป็นอย่างนี้ ก็พลันรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา
แม้ว่าฉิงเฉาจะแข็งแกร่งทรงพลัง แต่ในสายตาของฝ่ายธรรมะพวกนี้ เขาเป็นเพียงคนจากเส้นทางปีศาจ
เป็นอีกฝ่ายอย่างชัดเจน
คนจากฝ่ายอธรรม(เส้นทางปีศาจ ใช้คำนี้นะครับ) เป็นศัตรูกับฝ่ายธรรมะ!
“ฉิงเฉา!” ฮัวเหนียงและหยวนเมิ่งร้องออกมาเป็นเสียงเดียวกัน
“ฮ่าๆๆ! ใช่แล้ว อย่างนั้นแหละ! ฆ่ามัน หั่นเจ้าสารเลวนั่นให้เป็นชิ้นๆ!” ซู่เหรินเฟิงจากเขาเทพยุทธ์ หัวเราะฮ่าๆ ออกมา พร้อมทั้งปรบมือไม่หยุด
“อาจารย์อา!” ชูเฟิงก็ตกใจ ในสายตาของเขา แม้ว่าฉิงเฉาจะเป็นฝ่ายอธรรม แต่เขาก็ไม่ได้เป็นคนเลว ทำไมคนจากยอดเขาหมอก ถึงใช้โอกาสนี้ เอาชีวิตฉิงเฉา ลอบโจมตีโดยใช้ห้าสายฟ้าลงทัณฑ์ล่ะ!
แล้วฝ่ายไหนคือธรรมะ ฝ่ายไหนคืออธรรมกันแน่!
ความแตกต่างของขาวและดำกลับตาลปัตร!
“อย่ารีบร้อน อย่ารีบร้อน คอยดูไป!” พรตขี้เมาตบมือลงบนบ่าเล็กๆ ของชูเฟิงเบาๆ “ทุกอย่าง ล้วนเป็นโชคชะตา”
อย่างรวดเร็ว สายตาของทุกคนพลันกลายเป็นหวาดกลัว
พวกเขาเห็นกลุ่มควันสีดำ ทันใดนั้นก็พลันบิดตัว ราชาผีดิบร่างยักษ์อยู่ๆ พลันหายตัวไป แต่ฝ่ามือสีทองยังคงส่งลำแสงออกไป ลอยใส่สายฟ้า
“ไม่คิดเลยว่า เขาจะเป็นคนรับแทน!” ตงฟางอิ๋งยิ้มอย่างมั่นใจอย่างมาก แม้ว่าจริงๆ แล้วเวลานี้เธอจะจ้องมองจนตาโตก็ตาม “ราชาผีดิบไม่ได้อยู่ที่นี่ มันไม่ได้เป็นคนที่จะใช้ปราณซากศพ และสมบัติปฐพีเพื่อคนอื่น!”
ทุกคนต่างตกใจ พวกเขาคิดว่าสายฟ้านี้ อย่างน้อยต้องทำให้ราชาผีดิบหมดสติ พร้อมทั้งจัดการฉิงเฉาไปพร้อมกัน
แต่เรื่องไม่ได้เป็นอย่างที่พวกเขาคิด ราชาผีดิบไม่ได้อยู่ที่นี่ ปีศาจกินคนนั้นได้ทิ้งปราณซากศพ และฝ่ามือพระโพธิสัตว์ไว้แทน!
ฝ่ามือพระโพธิสัตว์แทบจะรับหน้าที่แทนฉิงเฉา รับพลังของสายฟ้าแทบทั้งหมดแทน
เจตจำนงของราชาผีดิบค่อยๆ ถูกสายฟ้าชำระล้าง แล้วค่อยๆ หายไปทีละนิด
แต่ฉิงเฉาหลังจากรับการโจมตีจากสายฟ้าจนแทบสลบ อยู่ดีๆ เขาก็รู้สึกถึงลำแสงที่อบอุ่น ลอยอยู่ข้างๆ เขา
เขาอดไม่ได้ ค่อยๆ ตามความอบอุ่นนั้นเข้าไปใกล้ๆ
พระสูตรหัวใจในร่างของเขาพลันตื่นตัว ส่งลำแสงสีทองออกมาคลุมร่างของเขาไว้ ต้านรับแรงปะทะจากสายฟ้า
กลิ่นอายของพุทธะจากพระสูตรหัวใจเพชร ดึงดูดกลิ่นอายของฝ่ามือพระโพธิสัตว์ ทั้งสองต่างดึงดูดซึ่งกันและกัน
ภายใต้สายตาตื่นตะลึงของทุกคน วงนิ้วสีทองเหมือนกับถูกดึงดูดเข้าไป มันค้นหา และจากนั้นก็เปลี่ยนแปลง กลายเป็นลำแสงสีทอง เข้าไปในร่างของฉิงเฉา
ร่างของฉิงเฉาสั่นสะท้าน เขารู้สึกถึงพลังพุทธะในร่างกำลังขยายขนาดอย่างบ้าคลั่ง
พลังพุทธะนี้เหมือนกับทะเลเมฆ ส่งเสียงคำรามครืนครันในร่างของเขา
พลังในขั้นความสามารถเทวะระดับกลาง พลันข้ามผ่าน ก้าวเข้าสู่ขั้นความสามารถเทวะระดับสุดท้ายทันที
ฉิงเฉาที่หลับตาอยู่ พลันลืมตาขึ้น ลำแสงสีทองพลันฉายออกมาจากดวงตาทั้งคู่ของเขา
แสงสีทองนี้เจิดจ้ายิ่งกว่าดวงอาทิตย์ ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆ พากันปิดตาลงทันทีอย่างทนไม่ไหว ไม่อาจฝืนลืมตามองได้
ในมือขวาของเขา รู้สึกเหมือนมีบางอย่างอยู่
ฉิงเฉามองมือขวาของตัวเอง แล้วพบว่าลำแสงสีทองที่กำลังส่องแสงออกมานี้ เมื่อเทียบกับพลังของฝ่ามือวัชระก่อนหน้านี้แล้ว แข็งแกร่งกว่ามาก
ยิ่งกว่านั้น ที่หลังมือของเขา ยังปรากฏรูปของพระโพธิสัตว์ขึ้นมาอย่างลางเลือน พระโพธิสัตว์มีรูปลักษณ์อ่อนโยน นั่งอยู่บนดอกบัวสีเงิน ในมือกำลังถือกิ่งไม้เล็กๆ กิ่งหนึ่ง
“เจ้าหนู เจ้านี่ก้าวหน้าเร็วจริงๆ ให้ตายสิ!”
เสียงของลั่วเต๋อดังออกมาจากจิตใจฉิงเฉา ในน้ำเสียงเต็มไปด้วยความประหลาดใจ และความตื่นเต้น “ฝ่ามือพระโพธิสัตว์นี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะถูกเจ้าครอบครอง! แต่เพราะพลังจากห้าสายฟ้าลงทัณฑ์คอยช่วย ชำระล้างราชาผีดิบไป รวมทั้งเจ้าที่มีพระสูตรหัวใจเพชร ซึ่งเป็นพลังของพุทธะเหมือนกัน ดังนั้น จึงเป็นธรรมดาที่ฝ่ามือพระโพธิสัตว์จะถูกเจ้าดึงดูดมา แล้วกลายมาเป็นอาร์ติแฟกสายพุทธในร่างของเจ้า”
คำพูดของลั่วเต๋อราวกับห้าสายฟ้าลงทัณฑ์ฟาดใส่ร่างฉิงเฉา
“ฝ่ามือพระโพธิสัตว์ในมือขวาของเจ้า ตอนนี้มันกลายเป็นหนึ่งเดียวกับฝ่ามือวัชระของเจ้าแล้ว พวกมันทั้งสองคือสิ่งเดียวกัน!”
ไม่ต้องให้ลั่วเต๋อบอก ฉิงเฉาก็รู้สึกได้ถึงความแตกต่างในมือขวา ตอนนี้ ฉิงเฉารู้สึกว่าฝ่ามือวัชระของเขา ต่อให้ฟาดใส่ยอดเขา ก็สามารถทำให้มันทลายลงมาได้
“ส่งสมบัติระดับปฐพีมาซะ!” มู่ข่านจากกลุ่มพันธมิตร เมื่อเห็นฉิงเฉาได้รับฝ่ามือพระโพธิสัตว์ ดวงตาก็แดงก่ำ ทนไม่ไหวพลันเคลื่อนกายออกมา
“กรงเล็บคร่ามังกร!”
————————————-
เรื่องนี้ผมเปิดกลุ่มลับแล้วนะครับ สำหรับใครที่ต้องการ ติดตามรายละเอียดได้ที่เพจเลยนะครับ
