โทษที ! พี่มากับระบบ X100 - 150
ตอนที่ 150 มาคนเดียว !
เจียงเฉินที่เพิ่งกลับมาถึงเมืองก็ได้ฆ่าหลินยู่และคนอื่นๆของตระกูลหลินทันทีเพื่อแก้ไขวิกฤติของตระกูลเจียง
ในที่สุดเมืองคังซานก็กลับมาสงบอีกครั้ง
หลังจากจัดการเรื่องของครอบครัวหลินแล้ว เจียงเฉินก็ไม่รีบร้อนที่จะออกจากตระกูลเจียงไป
เขาใช้เวลาอยู่ที่นี่สามวันเต็ม อย่างแรกเขาได้ส้รางอาคมระดับสามที่ทรงพลังไว้สองสามอัน
จากนั้นเขาก็หลอมยาจำนวนมากให้กับตระกูลเจียงเพื่อปรับปรุงความแข็งแกร่งของพวกเขา
แม้แต่เม็ดยาที่ทำให้เจียงขุนและซูชาทะลวงระดับการบ่มเพาะได้เขาก็หลอมมันขึ้นมา
หลังจากทำทั้งหมดนี้เสร็จแล้ว เจียงเฉินก็ออกจากเมืองคังซานไปทันทีหลังจากที่อธิบายเรื่องต่างๆให้เจียงขุยฟัง
หลังจากกลับมาถึงเมืองหลิงหยุนแล้ว เจียงเฉินไม่ได้กลับไปที่วังหลิงหยุนแต่อย่างใด เขามุ่งหน้าไปที่คฤหาสน์เจ้าเมืองหลิงหยุนที่อยู่ในเมืองทันที
เพื่อไม่ให้เกิดข้อผิดพลาดซ้ำซากเหมือนกับตระกูลหลิน
ก่อนไปเมืองหลวง เขาจะต้องจัดการกับคฤหาสน์เจ้าเมืองหลิงหยุนเสียก่อน!
คฤหาสน์เจ้าเมืองหลิงหยุนนั้นตั้งอยู่ที่ใจกลางเมืองหลิงหยุน
นอกคฤหาสน์มีจตุรัสขนาดใหญ่อยู่
ที่จัตุรัสมีคนจำนวนมากมาที่คฤหาสน์ของเจ้าเมืองเพื่อทำธุรกิจต่างๆ และพวกเขาเข้าแถวยาวเหยียดไปถึงประตูคฤหาสน์เจ้าเมืองเพื่อรอเข้าไป
เจียงเฉินอยู่ที่จัตุรัสเพียงครู่หนึ่งจากนั้นก็เดินไปที่ประตูคฤหาสน์เจ้าเมืองโดยตรง
“เจ้าหนู หยุดก่อน!”
“นี่คือคฤหาสน์เจ้าเมืองแห่งเมืองหลิงหยุน ห้ามเข้าไปโดยไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด!”
“ถ้าเจ้าต้องการเข้าไปในคฤหาสน์เจ้าเมืองเพื่อทำธุระก็จงไปลงทะเบียนและต่อแถวทางนั้นซะ เมื่อถึงคิวแล้วเจ้าก็จะถูกเรียกเข้าไปเอง !”
ตอนนี้เอง.
ยามทั้งสี่ที่อยู่หน้าประตูก็ก้าวออกมาและหยุดเจียงเฉินไว้ที่หนาประตู หนึ่งในนั้นตะโกนใส่เจียงเฉินอย่างรวดเร็วด้วยท่าทีระแวดระวัง
เจียงเฉินเหลือบมองเหล่าคนที่อยู่ข้างหน้าเขาเบา ๆ และส่ายหัวช้าๆ: “ข้าไม่ได้มาทำธุระ ข้ามาเพื่อสร้างปัญหาต่างหาก “
เมื่อคำพูดของเจียงเฉินดังขึ้น
ณ บนจัตุรัส
ดวงตาจำนวนนับไม่ถ้วนก็จับจ้องมาที่ร่างของเจียงเฉินในทันที
พวกเขาแสดงออกอย่างตกตะลึง
เด็กชายที่อยู่ข้างหน้าพวกเขามาที่คฤหาสน์ของเจ้าเมืองหลิงหยุนแห่งนี้ลำพังเพื่อสร้างปัญหางั้นรึ !
เกินไปหน่อยไหม!
ความกล้าของเจ้าหน่ะมันเกินไปหน่อยไหม !
“ไอ้หนู ข้าเกรงว่าเจ้าจะรีบใช้ชีวิตไปหน่อยนะ เจ้าช่างกล้านักที่มาหาเรื่องคฤหาสน์เจ้าเมืองอย่างอุกอาจเช่นนี้ !”
“ข้าไม่รู้หรอกนะว่าเจ้าเป็นใคร แต่เจ้าจงไสหัวไปซะจะดีกว่า !”
“หากเจ้ากล้าก้าวเข้ามาอีกก้าวเดียวหละก็ อย่าได้โทษพวกเราว่าลงมือโหดเหี้ยมก็แล้วกัน!”
เมื่อได้ยินคำพูดของเจียงเฉิน ยามทั้งสี่ก็ชักอาวุธออกมาทีละคน และพวกเขาก็จ้องไปที่เจียงเฉินพร้อมกันจิตสังหาน
“วันนี้คฤหาสน์หลิงหยุนจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงเปิดขึ้น”
“ข้าตั้งใจแล้วว่าจะพลิกคฤหาสน์ของเจ้าเมืองหลิงหยุนทั้งหมด!”
เสียงแผ่วเบาก็ดังออกมามาจากปากของเจียงเฉิน
ก่อนที่เสียงของเจียงเฉินจะหายไป พลังของเขาก็ระเบิดออกมา!
“ไม่ดีแล้ว!”
เมื่อรู้สึกถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวที่อยู่ในหมัดของเจียงเฉิน หัวหน้ายามสีหน้าก็เปลี่ยนไปในทันที
เขายกอาวุธในมือขึ้นอย่างรวดเร็ว
บูม!
เงาของหมัดก็วูบวาบผ่านไป และเสียงกรีดร้องก็ดังขึ้น
ทันทีพวกเขาก็เห็นร่างของยามกระเด็นออกไป และในที่สุดร่างเหล่านั้นก็กระแทกเข้ากับบันไดที่พาขึ้นไปยังประตูคฤหาสน์เจ้าเมือง
“เจ้า…เจ้ากล้าสังหารผู้คนของคฤหาสน์เจ้าเมืองงั้นรึ?”
เมื่อเห็นว่าหัวหน้ายามคนนั้นถูกเจียงเฉินฆ่าตายด้วยหมัดเดียว ยามที่เหลืออีกสามคนก็กลายเป็นตื่นตระหนกทันที
สายตาของพวกเขาที่จ้องไปยังเจียงเฉินนั้นต่างก็เต็มไปด้วยความเหลื่อเชื่อ
และในจตุรัสกว้างขวางแห่งนี้ ผู้คนที่มาติดต่อทำธุรกิจกับคฤหาสน์เจ้าเมืองตอนนี้ดวงตาก็กลายเป็นเบิกกว้างทันที!
นี่มันเรื่องอะไรกัน!
จู่ๆ ชายหนุ่มที่อยู่ข้างหน้าพวกเขาบุกมาที่คฤหาสน์เจ้าเมืองเพียงลำพัง
ต่อมาเขาก็ได้ลงมือกับยามที่เฝ้าอยู่หน้าประตูของคฤหาสน์เจ้าเมืองจนตาย
นิ… นี่มันบ้าเกินไปแล้ว!